Stimulansz is in Nederlânske non-profit organisaasje dy't wurket yn, foar en mei gemeentlike organisaasjes. De 70 adviseurs, elk in ekspert yn ien of mear sosjale dissiplines, rjochtsje har op it ferbetterjen fan de kwaliteit en kwantiteit fan publike tsjinsten. De oanpak jout duorsume stipe en empowerment foar de belutsen amtners om harren eigen wurk yn tsjinst fan boargers en maatskippij te optimalisearjen. Evelien Meester krige nei it wurk as manager by Stimulansz begjin dit jier it fertrouwen om har karriêre as direkteur troch te gean. Har efternamme ferwiist nei behearsking, in - yn har wurden - nea einigjend paad fan trochgeand learen en hieltyd minder wis wêze fan wat jo tinke te witten.
Refleksjes oer Evelien's Connective Leadership Mirror Profile
Op it útgongspunt dat Evelien harsels herkent yn it lege Blau (Kontrôle) en Read (Dominânsje), hege Oranje (Getting New Results) en Turquoise (Holistyske gearhing), is har earste reaksje: “In lang lyn liet myn DISC-profyl safolle Red sjen dat ik in tige ûnfreonlik persoan wêze moat as dat wier wie. Ik tink lykwols dat ik yn de rin fan de jierren nochal wat ferhuze bin, benammen yn de rjochting fan net witten. Hoe mear ik lês, hoe mear ferskillende wierheden en wiisheid ik lear. De suggestje dat it turquoise-oranje profyl docht tinken oan aktivistysk liederskip - Greenpeace? Amnesty? - of Margaret Wheatley's "Warrior for the Human Spirit", de ûnmeilydsume do-gooder dy't hannelet mei wiisheid en geduld, lit Evelien beseffe dat se stadichoan geduldiger wurden is.
Foarbylden fan ferbinende liederskip?
Evelien: “Ik doch it tinken oan in eardere manager dy’t my echt seach, myn kwaliteiten en myn mindere kanten. En sûnder mis seach er itselde by myn kollega's, sadat dizze ferskillende kwaliteiten inoar earder fersterken as fersteuren. Grappich genôch fernimme je hjir op it wurk net folle fan, oars as it gefoel dat alles goed giet. It is allinich as dingen op 'e wurkflier begjinne te raspen dat jo realisearje dat der wat mist ... goede relaasjes ". Se docht tinken oan Marcus Buckingham, dy't ferpleatst fan 'e gewoane fokus op sterke en swakke punten nei de kwaliteiten en aksjes dy't jo lokkich meitsje as persoan: "It bêste is fansels foar kollega's om dizze kwaliteiten yn elkoar te ûntdekken en te koesterjen. Ien fan myn earste inisjativen is it befoarderjen fan wurkjen yn yntegrale teams, en wy sjogge al de enerzjike en kreative resultaten. It ferskaat oan minsken kin dingen hiel libbendich meitsje. Al mei al is it hiel ferstannich om te ferbinen mei in kollega dy't folslein oars is - wy sykje ommers faak ús gelyksinnige leeftydsgenoaten - en ik hoopje in foarbyld te jaan troch faaks by dizze teams te kommen en sels ferbining te sykjen."
Hoe meitsje jo in ferskil?
It liket in paradoksale fraach: hoe meitsje jo in ferskil? Stimulansz is benammen suksesfol as it tegearre mei de gemeenten wat nijs, wat oars, ûntwikkelje kin. Fansels binne de 70 kollega's by Stimulansz per definysje oars. It is troch gear te wurkjen en dizze ferskillen te kombinearjen dat de bêste oplossingen fûn wurde. It liket sa maklik om oan te nimmen dat elkenien hjir foardiel fan sil nimme. Op de fraach nei har fokus foar de takomst seit Evelien: “Wy libje yn in tiid fan grutte ferskillen, yn de maatskippij, tusken ryk en earm, yn politike opfettings. It is ûnûntkomber dat ús 70 kollega's like reflektyf binne en dêrom divers binne net allinich yn har advysfeardigens, mar ek yn har persoanlike mieningen. Dêrby komt it feit dat se troch harren wurk streekrjocht belutsen binne by saken as earmoede, de multykulturele maatskippij, de opfang fan flechtlingen, besunigings op gemeentlike budzjetten, en ik kin my yntinke dat se har eigen soargen hawwe, dy’t soms op de wurkflier útsprutsen wurde kinne of sels liede ta konflikten. Ik hoopje dat wy de kwaliteit fan de kommunikaasje behâlde en ûntwikkelje kinne om goede relaasjes te behâlden. Dêrmei bedoel ik fansels net dat wy nei inoar ta groeie en itselde wurde, mar dat wy inoars eigenheid en oarsom respektearje. Nim my as foarbyld. Ik bin segene mei in berch fan enerzjy. Ik wurkje in protte en hâld fan wurkjen, ik lês altyd in stapel boeken, rinnen betsjut foar my wat langer dan in maraton, en dus bin ik hjir de direkteur. Fierders fyn ik dat dit soms ôfstân skept, of noch slimmer: as ferwachtsje ik dat oaren dat dogge. Myn útdaging is dat te begripen, mysels net te kompromittearjen en de wearde fan myn kollega's te maksimalisearjen. Hoe dogge jo dit? Ik ûntdekke it noch. Mar it kin allinnich suksesfol wêze yn in mienskiplike kontekst."
